ina-jelle.reismee.nl

Lagos, Vilamoura en Tavira

Zondag 8 februari,

Lees even terug naar de één na laatste zin: “en slapen we ergens onderweg”…..Gisteravond hebben we weer heerlijk vis gegeten. Onze magen redden het niet om zo laat te gaan eten in Portugal. Daarom zijn we vaak ook één van de eerste als we ergens binnenkomen. Voor nog geen 25 euro zit Ina aan de zeebaars en ik aan de sardines, nog nooit smaakten ze zo lekker. Fles wijn erbij, en dat voor zo`n prijs! Lagos was de moeite waard om er naar toe te gaan. Na het ontbijt zoeken we de weg op naar Sagres in het uiterste zuidwesten van Portugal, een afstand van ongeveer 30 kilometer. Cabo de Sao Vinente, het einde van de wereld, daar moeten we zijn, daar bij de vuurtoren. Honderden schepen komen hier dagelijks langs. De golven slaan stuk op de kliffen of rollen met veel gebrul het strand op. Een plek om niet meer te vergeten. Omdat we besloten hebben om niets van te voren te boeken rijden we zonder stress verder terug naar het oosten. We willen een hotel aan het strand, met uitzicht op zee, de zon s`morgens op het balkon, toch wel een beetje leuke kamer, duur en luxe hoeft niet, als het maar bijzonder is. Enkele jaren terug waren we in Spanje, met die gedachte waren we in de veronderstelling om met de auto zo langs het strand te rijden en dan een leuke plek uit te zoeken. Nou…..dit is Portugal….we kunnen het maar niet vinden, althans om met de auto langs het strand te rijden en zo wat te vinden. We blijven maar verkeerd rijden, doodlopend, of we komen op een ressort uit, of in een heel dorp met appartementen. En het strand blijft onzichtbaar. De stemming daalt. Gggrrr. De tank is ook bijna leeg, en natuurlijk kom je niets tegen. Dan besluiten we eerst maar eens ergens internet op te pakken en zoeken een terras. We zitten net even na Albufeira….zon, sex, en zuipen….je kent het wel van televisie. We zitten er doorheen, en boeken een hotel in de buurt via het internet, dan hebben we in ieder geval maar een bestemming. We komen uit op een plek die de naam Vilamoura heeft gekregen, en het hotel heet vandaag het Crowne Plaza *****. Met zijzicht uitkijk op het strand…..nou dat gaat het worden! Kosten 83 euro incl ontbijt, de duurste tot nu toe. Erg ruim en compleet, nog niet eerder meegemaakt, de douche, badkamer en wc hebben glazen wanden, dus je kijkt de hele kamer door terwijl je douchet. Het is niet verkeerd voor een nacht, het is eigenlijk supermooi. Nog even snel de straat op een wat te eten en dan gaan we genieten van de kamer. Morgen gaan we naar de laatste bestemming van deze vakantie, en dat is Tavira.

Maandag 9 februari,

We hebben echt genoten van deze mooie kamer. De zon schijnt vanmorgen in de kamer. De laatste dagen onderin is het weer onbewolkt en warmer. De ontbijtzaal is groot en gevuld met vooral Engelsen van veel oudere leeftijd. Op hun borden: toast, scrambeld eggs, witte bonen in saus en spek….ze zijn zeker 5 a 10 jaar ouder…echt oud dus. De hele zuidkust lijkt wel bevolkt door Engelsen. Wat gaan die nou de hele dag doen hier? De omgeving is niet geweldig, en wat we van het strand hebben gezien ziet er ook niet best uit. Blijven deze mensen hier voor lange tijd? Wat we van de Portugese zuidkust hebben gezien vinden we maar raar. We snappen het niet. Allemaal hotels en appartementen aangelegd door projectontwikkelaars. Allemaal eilandjes op zich met wat horeca er bij. Niets voor ons om zo de vakantie door te brengen. Wij hebben het wel gezien hier en gaan met onze Kia weer op pad. Vandaag geen grote afstand, we hebben zo`n 60 kilometer te gaan. Tavira is weer één van de mooiere plaatsen hier. Een leuk historisch centrum, mooie oude huizen, smalle straten met keien, veel kleuren, ziet er goed uit. We hebben thuis al de laatste 2 nachten geboekt in het Imperial guesthouse. Van de 5 sterren Crowne Plaza van gisteren naar geen ster in Tavira. Geen badjas, en geen tv vandaag! Het is een oud hotel boven een restaurant. Op de foto`s zien we hetzelfde terug maar dan rond 1945. Er is hier weinig veranderd. We kijken uit op de brug in het centrum. Het centrum is niet zo groot, na de thee zitten we al voor 1600 uur lekker in de zon op een terras aan de wijn. Als we klaar zijn gaan we naar de volgende en bestellen weer wijn…..en zo komen we de middag door. Dat moet morgen maar anders. We willen nog even met de auto naar het strand van Ilha de Tavira, wat één van de beste stranden zou moeten zijn.

Dinsdag 10 februari,

De laatste dag in Portugal. Morgen vliegen we om 1100 s`morgens terug naar Amsterdam. We proberen wat langer op bed te blijven liggen. Het is een oud houten bed, 1,40 breed en 1,80 lang, dus we liggen wat krapper dan we gewend zijn. Helaas geen zon vandaag, er wordt zelfs wat regen verwacht vandaag. We het doen rustig aan vandaag. Net als de vele overwinteraars hier lopen we naar een”pastelaria”, drinken koffie met wat lekkers en lezen de krant. Veel Engelsen en Nederlanders hier in Tavira, brengen die ook zo de dag door? We willen toch weer proberen dat mooie strand op te zoeken. Ilha de Tavira, een strook voor de kust, schijnt geweldig mooi te zijn. Je moet wel even met de boot naar de overkant, duurt maar 5 minuten, maar dat hadden we al gelezen. Nou, komen we daar aan, geen boot. Alleen maar werklui die parkeerplaatsen aanleggen. Dag strand!. Het is geen strandseizoen in februari. Dit is het enige waar ik deze vakantie niet op gerekend had. De Algarve had ik als een lange strook met kliffen en stranden gezien die zo vanaf de weg bereikbaar waren net als in Spanje. Maar dat blijkt anders te zijn. Gezien het weer duiken we een shopping mall in en eten daar wat in een food court. Als we terug in het oude centrum komen hopen we weer op een parkeerplek in de buurt van ons guesthouse zodat we morgen ochtend vroeg zo weg kunnen rijden. Rondjes rijden, let op het eenrichtingsverkeer, een man staat al te gebaren….maar we vinden wel een plek. En ja hoor, daar komen weer 2 agenten aanlopen. Sorry, geen borden gezien, praten…..Ik zag al een boete aankomen, maar ze zijn weer erg vriendelijk. Verder drinken we thee, drinken nog wat wijn, eten nog wat….de dag is al weer bijna voorbij. We halen de auto leeg, rekenen dit guesthouse af, toch 55 euro zonder ontbijt per nacht. Voor dit eigenlijk te duur als je het vergelijkt met wat we hiervoor hadden voor 83 euro in het Crowne Plaza ***** . De tas wordt weer ingepakt, morgen om 0700 uur willen we naar Faro airport rijden, zo`n 40 kilometer hier vandaan. Van de eigenaar hebben we nog wat lekkers voor bij de koffie gekregen voor vanavond. Het is een wat ouder en erg vriendelijk stel, maar spreken echt geen Engels, toch komen we er weer uit. We waren echt gasten bij ze. We zetten de wekker op 0615 uur en gaan slapen.

Woensdag 11 februari,

Zoals altijd met zoiets heb je eigenlijk geen wekker nodig. Douchen, een kop koffie, de laatste dingen in de tas en gaan. Nogmaals komt de man in pyjama de deur opendoen en wenst ons een goede reis. De aansluiting naar de snelweg naar Faro is geen probleem, het is stil, heel stil op de weg. We zoeken naar het afleveradres van Budget om de Kia terug te brengen. Op het parkeerterrein is het goed geregeld, een kleine inspectie, een akkoord voor de credit card en alles is klaar. Transavia vliegt vandaag keurig op tijd, om 1100 uur zitten we in de lucht voor een vlucht van 2,5 uur naar Amsterdam. In Amsterdam stappen we weer in de klaarstaande bus van vd Valk om de Ford Kia op te halen, 1700 uur zijn we thuis, 9 uur onderweg, maar niet zo “kapot”als een terug reis uit Azië. In Medemblik haal ik eerst een maandmenu bij de Chinees, 2 weken zonder rijst is niet goed voor m`n lichaam.

Portugal was leuk, het zat al enige tijd in ons hoofd om dit te doen. Alle plaatsen hebben we bezocht die we van te voren thuis hebben uitgezocht, Het autorijden was makkelijker dan we dachten, behalve het centrum van Porto dan. De wegen zijn goed, wel is het thuis nog een verrassing wat we aan tol moeten betalen. Al die grote en kleine bedragen worden automatisch van de VISA afgeboekt. Veel keus is daar niet in als je tolwegen wilt gebruiken. Anders moet je het plaatselijk binnen 5 dagen op een postkantoor betalen. De Kia heeft het goed gedaan, vertrokken met een volle tank waar we 50 euro hebben voor betaald, en we hebben er 60 euro bij gekocht voor de ruim 1000 kilometer die we hebben gereden. Nog een punt… we hebben geen schade. De huurauto is wel duurder geworden dan we dachten. Thuis hebben we besloten om bij Budget te huren, en dat was al 2 x duurder dan bv Europcar waar we in Spanje hadden gehuurd. Wat het ook duurder maakt dit jaar is dat we de auto in Porto hebben opgehaald en in Faro hebben afgeleverd, dat maakt het 130 euro duurder, dat wisten we. En dan toch weer ruitschade erbij gedaan aan de balie hier…..”want er liggen erg veel losse stenen op de weg hier, aldus de mooie en vriendelijk medewerkster van Budget. Was dat echt nodig? Je kunt hier erg koopgoed eten en drinken, wel even zoeken want het verschilt enorm, ook voor kleding en schoenen kun je hier voordelig winkelen. We misten wel de kleine hapjes later in de middag, zoals de tapas. Wel erg lekker zijn hier de pastalaria`s, de Portugees loopt binnen voor een koffie en een klein zoet hapje betaald 1,20 euro en gaat weer, daar betaal je dus maar weinig voor. Wat verder opviel: Van Porto tot aan ver onder Lissabon is Portugal “vol”, pas onder Lissabon begon de open ruimte met sinaasappelbomen, druiven en olijven. Het weer was veranderlijk, de wind maakte het soms kouder dan het was. Maar we hebben, en dan vooral in Lagos volop in de zon kunnen zitten met een temperatuur tussen de 13 en 15 graden. Ik denk dat alle plaatsen die we hebben bezocht in het hoogseizoen enorm druk zijn, wij hebben er nu op onze manier van genoten. Portugal is een aanrader, we hebben een goede keuze gemaakt en in 13 dagen echt heel veel hoogtepunten gezien. Bovendien, wij houden van het onderweg zijn, het reizen, eten, cultuur, de steeds weer wisselende hotels. Of je nu in Nederland bent of aan de andere kant van de wereld, je voelt je thuis waar je hart is. Over 16 weken liggen we weer met de Sa Tuna op Texel, en dat beleven we net zo!

Leuk dat je ons hebt gevolgd, en wellicht een reactie hebt achtergelaten.

We laten er weer een fotoboek van drukken.

De Lonely Planet Gids gaat in de kast, het watersportseizoen kan niet snel genoeg komen.

Ondertussen?.....we dromen verder van nieuwe bestemmingen…

AdiĂłs obrigado,

Liefs Jelle en Ina

Lissabon, Sintra

Donderdag 5 februari, Lissabon

Alle tijd vandaag. Hoera! We mogen hier nog een nacht blijven, dus de kartonnen dozen om te overnachten kunnen we weer op straat zetten. Na het ontbijt zoeken we uit hoe naar de wijk Belém kunnen komen. Dat blijkt het makkelijkste per tram te gaan. We zoeken de halte met tram E-15, die brengt ons voor 5,80 samen naar Mosteiro dos Jerónimos, een Unesco klooster. Indrukwekkend, dat is het. Een klein stukje verderop staat Torre de Belém, een World Heritage genoteerd fort dat diende om vroeger de haven van Lissabon te beschermen. Later zitten we lekker met een Ben and Jerry`s ijsje een tijdje in de zon. Dan met de tram terug naar Rossio, een ritje van 20 minuten. We gaan op zoek naar het Hardrock Café Lissabon wat eigenlijk vlak bij het hotel staat. Het is 1600 uur, nog geen “happy hour”, we vermaken ons wel. Om 1700 begint iedereen te juichen, het lijkt wel oudejaarsavond! Ina besteld een cocktail, later volgen nog de nacho’s……heerlijk! We zitten een tijdje hier, het avondeten laten we maar zitten vandaag… Terug kopen we nog 2 broodjes voor bij de koffie op de kamer later deze avond. Lissabon is leuk, wellicht nog leuker dan gisteren toen we hier aankwamen. Ook hebben we wel genoeg gezien deze 2 dagen hier in de stad. Morgen gaan we terug met de trein naar Sintra.

Vrijdag 5 februari, Lissabon-Sintra

Best wel een goed hotel wat we geboekt hebben. De locatie is super, zo centraal, de kamer is klein maar schoon, het ontbijt is goed. We pakken de spullen weer in, en dat gaat snel bij ons. We lopen naar de receptie en rekenen nog 48 euro af. ??? Klopt dat we de eerste 2 nachten al betaald hebben. Ik geloof dat het ontbijt niet is gerekend, mooi, dat compenseert dan die extra nacht weer. We pakken de trein van 10:38 uur naar Sintra. Goed geregeld hier die treinen. Het is een reis van 45 minuten terug naar Sintra. We lopen naar Sintra Bliss house waar we dezelfde kamer weer hebben. Het is één van de fijnste tot nu toe, ook wel de duurste, nl 75 euro. Na een sandwich lopen we naar het historisch centrum en bezoeken het nationaal paleis van Sintra. We betalen 17 euro (!) en bekijken een mooi ingericht paleis in het centrum van Sintra. We hebben nog de hele middag te gaan, vreemd, zo uit Lissabon en nu al weer hier. De lucht betrekt en er valt weer wat regen. Het is koud vandaag. Na een loopje door Sintra is het tijd voor een glas wijn, het is immers al weer 1600 uur….. Vanavond eten we weer bij hetzelfde adres als 2 dagen terug. In plaats van een glas komt er een fles wijn op tafel. We drinken meer dan in andere vakanties….. En de gamba`s ………..nog nooit waren ze zo lekker als vanavond. Bij het afrekenen komt de fles port weer langs, bijzondere gewoonte toch. Met 2 zoete hapjes erbij en de gratis port sluiten we het af. Sintra zal een hele leuke herinnering blijven. Morgen gaan we naar de Algarve, we hebben een nacht in Lagos geboekt. We verwachten dat het ongeveer 4 uur rijden is.

Zaterdag 7 februari, Sintra-Lagos

Iedere plek heeft wel weer iets bijzonders, Porto is het meest ”Portugees”, leuke stad, makkelijk te verkennen en lekker eten voor weinig geld, Coimbra heeft de fado muziek en cultuur, Alcobaca heeft historie, Lissabon is de hoofdstad… druk, stads, brutaler? moeilijk te omschrijven, Sintra is relaxed, hier hadden we het erg naar ons zin, en vandaag dan Lagos. We tanken de Kia vol voor 41 euro (dat lukt thuis niet met de Ford) en zoeken de snelweg op. Ina heeft de kaart weer bij de hand en geeft alles aan en dat gaat perfect. Zo vinden we de tolweg naar het zuiden. Na Lissabon veranderd het landschap. Was alles vanaf Porto “vol”, hier is het veel landelijker. Het centrum van Lagos is niet moeilijk te vinden, het is erg rustig op de weg. De helft van de winkels of horeca is nog gesloten, in het seizoen is het wellicht erg druk. We hebben er zo`n 3,5 uur over gedaan met de auto om van Sintra naar Lagos te rijden, wel bijna alles over de tolwegen. Rond 1330 uur arriveren we in Lagos. Een plek waar veel zeilers komen en vertrekken. En het is één van de warmste dagen tot nu tot, geen koude wind, heerlijk om op een terras te zitten. De hotelkamer kijkt uit over de jachthaven, een beetje Medemblik….We eten weer heerlijk hier, het is ook weer wat goedkoper hier dan in Lissabon en Sintra. Er is wat vis voorbij gegaan bij ons in de laatste week. Garnalen, gamba`s, dorades, kabeljauw, sardines, zeebaars, wat dat betreft een heerlijk land. Wel missen we de “hapjes” rond borreltijd zoals in Spanje. We blijven hier 1 nacht, morgenochtend rijden we eerst nog naar Cabo de Sao Vicente, het uiterste puntje in het zuidwesten. Dan volgen we de kustlijn richting Faro en slapen dan ergens onderweg. De laatste 2 nachten doen we in Ilha de Tavira, ten oosten van Faro.

Alcobaca, Sintra, Lissabon

Maandag 2 februari,

Tijdens ons ontbijtbuffet kijken we uit over Coimbra, het is maandagmorgen, een stuk drukker dan gisteren op straat. Het regent ook weer, het ziet er grauw uit. In één dag kun je Coimbra goed bekijken, daarom gaan we vandaag ook weer verder, De auto staat gratis in de parkeergarage tegenover ons hotel, dus dicht bij de hand vandaag. Moeiteloos pakken we de snelweg van gisteren weer op, en gaan via de A1 naar het zuiden. Onderweg dikke buien met regen. We rijden via de tolweg, het is heerlijk rustig op deze weg. We hebben in de auto zo`n apparaatje dat het allemaal registreert, kost wat, maar wel reuze makkelijk.. We zetten koers naar Alcobaca, 100 kilometer ten noorden van Lissabon. Met behulp van de telefoon kunnen we het hotel makkelijk vinden. Alcobaca, bekend van z`n klooster 12de eeuw wat op de UNESCO lijst staat. We doen het rustig aan vandaag, we zijn laat vertrokken uit Coimbra, en toch hebben we hier weer de hele middag te besteden. We bezoeken het klooster, drinken wat, lopen een rondje door de straten en drinken weer wat…..veel spannender is het niet vandaag. Hotel Santa Clara is een hotel waar alle glorie van is verdwenen, maar daar is de prijs ook naar (40 euro). Zomers zal het hier ongetwijfeld heel druk zijn, vandaag is er weinig te beleven. Morgen zakken we verder af naar het zuiden. We denken er aan om maar geen hotels meer van te voren te boeken. Zelfs weten we eigenlijk niet waar we morgen naar toe zullen gaan.

Dinsdag 3 februari,

We hebben goed geslapen in ons hotel Santa Clara. We denken dat er geen andere gasten zijn in dit hotel, het is angstvallig rustig hier. Maar we worden evengoed heel goed verzorgd. Het ontbijtbuffet staat gewoon klaar voor ons. We kijken uit op het klooster, wat een mooi gezicht. Apart hoor, rij je gisteren zomaar Alcobaca in op goed geluk, en nu zitten we op de mooiste plek te ontbijten. Dan pakken we de Kia en gaan weer op pad. Obidos, ook weer een druk bezochte plaats in de zomer het ligt hier niet ver vandaan. We vinden het historisch centrum en parkeren de auto. Het is 1000 uur, en we lopen door de rustige en kleurrijke straatjes. Drinken een cappuccino en we zien één van de Portugese culinaire wonderen liggen, de pasta da nata. Die nemen we erbij, denk aan een bladerdeeg taartje gevuld met custard. Na Obidos koersen we naar Peniche, naar Capo Carvoeiro. Hier zien we gigantische golven vanuit de Atlantic stuk slaan op de kust. Een waar spektakel. Bij de supermarkt kopen we wat boodschappen en beleggen zelf onze broodjes in de auto. Felle opklaringen lossen de korte maar hevige regenbuien weer af vandaag. Iedere dag hebben we wel wat regen tot nog toe. Afwisselend met een stuk tolweg en wat kleinere wegen gaan we verder naar Sintra. We besluiten hier een hotel te zoeken. We hebben er wat in de telefoon staan, dus dat moet wel lukken. Maar ook in Sintra gaat een hotel zoeken niet zo goed samen met een parkeerplaats…… Zoeken, zoeken en nog eens zoeken. We gaan voor Sintra Bliss House hotel, we waren er vlak bij! Navigatie lukt vandaag weer eens niet dus dan maar vragen. De auto kunnen we gratis parkeren bij het treinstation hier aan de overkant, opgelost. Eindelijk kunnen we even rusten……We zijn weer de enige in het hotel, we worden goed verzorgd, ze zijn erg vriendelijk. Het is een beetje een wat moderner ingericht hotel. We eten vlakbij het hotel, lekker simpel. Waarom eet iedereen hier zo laat? Het is 1800 uur en we zijn vast de eerste, gezien het aantal personeelsleden wat binnenkomt zal het wel laat druk worden, wij eten gewoon om 1800…haha. Het is goed hier in Sintra. Omdat de auto gratis geparkeerd staat bij het treinstation (hier vlakbij) besluiten we morgen voor 2 nachten naar Lissabon te gaan met de trein. We boeken 2 nachten een hotel in de wijk Rossia, wel makkelijk want het eindstation van de trein is hier ook.

Woensdag 4 februari,

Er is een tafel voor 2 gedekt, goed geregeld want alles staat klaar wat je kunt bedenken. We regelen gelijk voor vrijdagavond hier de overnachting als we terugkomen uit Lissabon. 4 keer per uur gaat er een trein naar Lissabon. We kopen 2 kaartjes voor 8,60, het is ongeveer 40 minuten reizen. Bij station Rossia steken we over en lopen zo de straat in van het hotel “Rossio Garden”. We have a problem…. We expected you yesterday…huh? Vannacht lukt, morgen waarschijnlijk ook wel maar dat horen we nog, ze zitten vol. Hoe kan dit nu? Als je zoals ons veel reist vergeet je gewoon wat voor dag het is, iedere dag is goed. Maar de datums invoeren bij booking.com ging dus verkeerd. Conclusie is wel dat de nacht in rekening wordt gebracht, gaat vanzelf van je visa card af, hoef je niets voor te doen. Wel jammer, maar niet terug te draaien… De kamer is klein maar wel goed genoeg. We lopen de stad in met een plattegrond en de Lonely planet en pakken dan lijn 28 met de tram, aanbevolen door de gids. Waarom zijn er zoveel “hele donkere mensen” die hier in de stad die maar wat rondhangen? Bij de wijk Alfama stappen we uit en lopen dan terug richting Rossio. Bij diverse pleinen worden we maar steeds door “ donkere mensen” aangesproken om wiet/hash te kopen. Als je gewoon eens rustig om je heen kijkt zie je ze in groepen opereren, ik heb ze wel door! Ook moeten we ons bewust zijn van de Bulgaren die je even snel beroven. We drinken weer wat, want het is inmiddels al weer 1700 uur, tijd voor wijn en port. Eten doen we om de hoek later van het hotel. Ook hier worden we weer gewaarschuwd voor Bulgaren. Wat is er leuk als je uit eten gaat? Na het afrekenen krijg je nog een portwijn of kersenlikeur van het huis. Morgen maar goed de spullen opbergen voordat we de stad weer ingaan. Vanavond lezen we nog wat over Lissabon en werken de site even bij.

Porto en Coimbra

Vrijdag 30 januari,

Je weet het eigenlijk al, die ervaring hebben we, vannacht is het te warm op de hotelkamer. Ook deze keer, en we hebben er weer niets aan gedaan…. conclusie: te vaak wakker, omdraaien en te vroeg wakker. Om 0800 uur zijn we “op”. We hebben er niet voor gekozen om een vd Vlak ontbijt te nemen, 2x 15 euro, veel te duur, Nee, we hebben cupjes jam, kadetten en boter mee, en zo maken we ons eigen ontbijt. De waterkoker (gekocht op de markt in Phnom Penh) verzorgt de thee en koffie vandaag. De shuttle service naar Schiphol is gewoon goed, al een paar keer zeggen we tegen elkaar dat het vandaag zo relaxed gaat (toen wisten we nog niet hoe het in Porto zou gaan). Heerlijk ontspannen komen we op de luchthaven aan. Even inchecken, een grondige controle, wat ons verbaasd, en dan op naar Starbucks. Dank je Joke en Herman, koffie en een muffin, die zijn van jullie. Even later kijken we verbaasd naar het info bord. Porto nu al instappen? Het is 1030! Dan toch maar snel naar de gate, foutje, moet 1130 zijn. En dat wordt uiteindelijk later, het vliegtuig is er nog niet. Met vertraging in verband met de sneeuw, zijn we dan om 1345 uur eindelijk “airborne”. Het vliegtuig is uiteraard vol, ook de opbergruimte, want als je moet betalen voor je ruimbagage neemt iedereen volop “handbagage” mee. Op het laatst is alles vol en moeten er stukken handbagage, wat er niet uitziet als handbagage, als ruimbagage gelabeld worden. Na een vlucht van 2,5 uur landen we in de regen en nevel in Porto. Toch knap als je pas enkele tientallen meters in de lucht zonder zicht op zo`n strip weet te landen. 1654 kilometer verder gaat 1 uur terug en zo zijn we toch weer op tijd. Dan gaan we op zoek naar de rental car, het parkeerterrein is een stukje verder, maar het vervoer wordt geregeld. Bij Budget nemen we de Kia Picanto in ontvangst. En dan moet ik eerlijk zeggen dat het toch weer duurder wordt dan gepland, eigen risico, diesel of benzine, we hebben een one way bestemming, ruitschade…. Mijn Nokia helpt ons de weg te wijzen, en zo zitten we snel in het centrum van Porto. Het hotel is al geboekt voor 2 nachten , we moeten het alleen nog vinden. En dat valt niet mee…en dan zeggen we het netjes. Porto, de oude binnenstad, smalle straatje, omhoog of naar beneden, éénrichtings verkeer, spitsuur, regen, politie die ons achteruit in een éénrichting straat ziet rijden (even lief lachen en echt? Is dit éénrichting?), hoe gaat dat lukken? Niet zo slim om een hotel in het centrum te regelen, maar dat is achteraf. Hebben we het gevonden en dan moet die auto nog in een parkeergarage! Dus gaan we weer. Weer op pad met de Kia, maar het lukt. We lopen terug door de regen en wind naar het hotel, ik zeg maar even niets…. Hotel de Paris is één van de oudste in Porto, en zo ziet het er ook uit. We eten aan de overkant een pizza, en drinken wijn, het leven is goed!

Zaterdag 31 januari,

Porto ziet er anders uit dan gisteren. We hebben goed geslapen, de zon schijnt en we hebben een geweldig ontbijtbuffet. Hotel de Paris lijkt op een museum, zo oud, zo mooi, je gaat terug naar 1887. Na het ontbijt lopen we de stad in. Het treinstation Sao Bente (1903) is bekend van de azulejos, de blauwe tegeltjes aan de muur. We lopen over de Ponte Dom Luis, afgebouwd in 1886, en gemaakt door een student van Gustave Eiffel. De kabelbaan maakt het ons makkelijker om bij één van de vele port-wijn huizen te komen. We proeven er vandaag 4, een rosé, een witte, een ruby, en een tawny. Ina vindt er 2 wel lekker, ik vindt het maar niets, doe maar een Texels biertje of een lekkere wijn. De zon wordt afgewisseld door wat buien. We lopen verder terug naar de wijk Rebeira aan de overkant. Langs de Rio Douro, eten we vis en rijst met bonen, Praca da Ribeira, zo heet het hier. Wellicht in de zomer ontzettend druk, nu proberen ze je overal naar binnen te praten. Porto, smalle straatjes, vele betegelde huizen, monumenten, kerken, en pleinen, Porto is een leuke stad, groot, groter dan we hadden verwacht. Met lijn 1, één van de drie lijnen met een oude elektrische tram, gaan we naar de kust. De Atlantische oceaan beukt hier op de kust, de golven zijn enorm vandaag. Terug drinken we onderweg nog wat thee in één van de vele kleine cafés hier in Porto. Een bord pasta gaat er wel in s`avonds, we hebben een leuke indruk van de stad. Morgen rijden we 120 kilometer naar het zuiden naar de stad Coimbra.

Zondag 1 februari,

We hebben het naar ons zin in Porto. We genieten van dit hotel, vanmorgen weer een heerlijk ontbijt. Toch zitten we wel in beetje vreemd in elkaar, vanmorgen hadden we het er nog over. Als we opstaan beginnen we gelijk al wat bij elkaar te pakken en dan zijn we zo weer klaar, het zal de ervaring van het reizen zijn. We rekenen nog het parkeergeld af bij de balie van het hotel en vragen voor de zoveelste keer om zekerheid te hebben hoe het werkt met die 2 kaartjes. We betalen 2x18 euro voor de parkeergarage. Ook is er nog wat uitleg om daar te komen….. Voor het hotel naar boven, eerste links, dan rechts…?? We waren moe en niet scherp genoeg toen we de auto daar geparkeerd hadden toen we aankwamen in Porto. Nu komen aan bij de parkeergarage, en de auto stond vlakbij de ingang. Huh? We zien niets! We lopen dwaas rond, geen Kia te vinden. Bij een kantoortje vragen we ons af of we wel de goede parkeergarage hebben. Jawel, maar er zijn 3 ingangen en dan nog 2 verdiepingen. Kut! Waar is die Kia van ons, ik weet niet eens meer wat voor kleur het was! We lopen de garage rond, bijna een half uur later en bij de vierde van de zes velden zien we een zilveren Kia Picanto, dat zal hem zijn! Hoera! Wat zijn we goed! We doen de kaartjes in de betaalautomaat, kosten 21 euro, leuk, we hebben net 36 betaald voor een uitrij kaart in het hotel. Weer een ervaring rijker. Tenslotte moet ik ook nog zoeken naar de autosleutel…Ina mopperen…pppphhh.. we worden te oud om zo te reizen. Volgende keer maar een georganiseerde reis….Porto is leuk, maar ga er nooit met een auto in, ook hebben we moeite om weer een aanwijzing naar een snelweg te vinden. We kwamen Porto in met de navigatie op de telefoon, nu kom ik daar niet meer mee uit, hoe kan dat nou weer? Op kaart en op Ina`s gevoel gaat het lukken, en na 2 uur rijden we de universiteits stad Coimbra in. We gokken op Coimbra zuid , en er gebeurt een wonder, we rijden zo op het besproken hotel af! Na het inchecken lopen we vast de stad even in. De stad is groot, maar we zitten in het oude centrum. Op loopafstand zitten we van de universiteits gebouwen en het centrum met winkel en cafés. Het is wel flink klimmen hier, steile straten met ronde keien op de grond. We drinken port en wijn, en zo wachten we tot 1800 uur voor de Fado voorstelling. Het is een kleine intieme bijeenkomst voor maximaal 24 bezoekers, heel intiem en leuk om er wat meer van te weten hoe het is ontstaan. Vanavond slapen we in hotel Oslo, en vandaag hadden ze nog een aanbieding, een superieur kamer voor maar 10 euro extra, dus….Het reisverslag en de eerste foto`s gaan op de site. Een beker Nescafe maken en dan maar zoeken waar we morgen naar toe gaan. We hebben nog geen idee!

Schiphol

Vandaag,29 januari, begint als een normale donderdag. De wekker gezet en vanmorgen vroeg op weg naar Bovenkarspel. De laatste werkuren van deze week. Rond 1200 uur is het mooi geweest. Nu proberen om het hoofd leeg te maken. De laatste weken waren intensief, gelukkig is alles rond. In Medemblik nog even langs het autoschadebedrijf om de keuken frontjes en deuren op te halen, deze zijn opnieuw gespoten. Marjolein en Martin zijn in ook Medemblik, en zo kunnen we nog even afscheid nemen voordat we op pad gaan. Met de Ford Ka gaan we op weg naar Schiphol, regen, wind, hagel en files, maar we hebben de tijd. Alle tijd, rust moet er zijn! En zo pakken we een heerlijke "hotel" avond erbij, iets wat we wel erg graag doen. Onderweg zijn, nieuwe plaatsen ontdekken, hotelkamers, eten... Morgen om 0920 pakken we de shuttle bus naar het vliegveld.

aftellen

Gisteren, zondag 17 januari, hebben we na lang twijfelen een overnachting vlak bij Schiphol geboekt. Ibis, vd Valk, of toch alleen een parkeerplaats? Na een drukke week met met toch wel wat zorgen hebben we dan toch de vakantie maar een dag langer gemaakt. Nu kunnen weheerlijk rustig op donderdag middag op reis gaan.We overnachten bij vd Valk Schiphol A4 en gaan vandaar met een shuttle vrijdagmorgen naar Schiphol. Ook hebben we inmiddels de laatste 2 nachten al geboekt in Tavira, de laatste plaats die we bezoeken. Nog 1,5 week te gaan en dan er lekker vandoor.

Reizen is geen vrijetijdsbesteding. Reizen is een manier van leven. Voorons is het belangrijkste; het reizen op paden die hart hebben. Zo reizen wij, en de enige zinvolle uitdaging is om die in haar volheid te volbrengen. Zo reizen wij, kijken, kijken, ademloos kijken.

nog enkele weken

4 januari 2015

Nog een kleine 4 weken te gaan. De feestdagen zijn voorbij, en de dagen worden weer langer. Inmiddels hebben we 2 nachten in Porto geboekt, en vanmorgenhebben we2 nachten Tavira geboekt. De andere overnachtingen zien we wel ter plekke, geen idee hoe het loopt. De winter in Nederland is nog zacht, regen, wind, en een temperatuur van rond de 6 graden. De Algarve geeft nu 16 graden aan. We zien er beide erg naar uit om op reis te gaan. Gewoon onderweg zijn, lekker eten, een leuke overnachting ergens, samen zijn.

Gedurende de reis moet je het gevoel krijgen dat er iets gebeurt, dat er iets met jou gebeurt, dat je deel uitmaakt van een reden ergens heen te gaan om te ontdekken. Of het nu nieuw of oud is, of het nu land of zee is, of het nu warm of koud is, of het nu om de landschappen, het spektakel, de stilte, afzondering, eenzaamheid of mensen gaat die je hoopt te ontmoeten je bent onderdeel van die reis. Je kiest je eigen bestemming en meestal is het de enige keer in je leven dat je deze weg kiest want andere bestemmingen lokken. Je gaat er heen om te ontdekken. Als je gaat voor de gezelligheid of de terrassen dan ben je een toerist. Een reiziger kent geen genot. Reizigers zijn wild en dapper. Maar niet een wildheid als onbesuisdheid. Ze bewegen zich vrij tussen de sociale lagen. Reizigers respecteren de inheemse bevolking, maar zijn zelden humanisten of hulpverleners. Reizigers uiten zich vaak tegen de autoriteiten, maar alleen als de wet of regelgeving ze beperken in hun vrijheid om te reizen. In de politiek, kunnen ze zowel uiterst links of uiterst rechts zijn, maar de kernwaarden zijn libertair. Reizigers zijn hevig onafhankelijk, met afkeer voor de conventie (tenminste als het gaat om henzelf), maar hebben ook een liefde voor planning. Geld is middel, nooit een doel. Reizigers hebben een drang om grenzen te overschrijden en worden aangetrokken door nieuwe dingen, mensen en plaatsen. In die zin zijn ontdekkingsreizigers anders dan andere mensen. Een kind verkent eerst het gezicht van de moeder en vraagt vervolgens naar het waarom. Reizigers willen in beweging blijven en zijn behebt met een onrustige nieuwsgierigheid. Ze ontdekken omdat hun hart en ziel het van hen verlangt.

Nog 68 dagen te gaan....

Zondag 23 novermber. Buiten schijnt een zwakke zon, het is droog en rond de 10 graden. Een warme novembermaand aldus de statistiek.De bomen zijn kaal, de tuinis winterklaar, en de boot is gepoetst. Zojuist hebben we de huurauto gereserveerd. Na enig zoeken, dat wel. Gaan we voor de goedkoopste bij Europcar van 11 euro, of de Budget van 21 euro? Na enigeaarzeling over alle verzekeringen en eigen risico`s boeken we een mini auto bij Budget. Ophalen en afleveren op het vliegveld, dat zou makkelijker moeten zijn dan onze Malaga auto in Spanje. We zullen het zien. Afgelopen weken hebben we inmiddels een paar favoriete hotels apart gezet in de laptop van deplaatsenPorto, Coimbra, Sintra, Lagos en Tavira. Zo zalde route er wel gaan uitzien. Nog 1 verjaardag te gaan, de Kerst, en dan na de nieuwjaarswisseling de rugzak (1 stuks) gaan zoeken, het gaat snel.