Vrijdag 30 januari,

Je weet het eigenlijk al, die ervaring hebben we, vannacht is het te warm op de hotelkamer. Ook deze keer, en we hebben er weer niets aan gedaan…. conclusie: te vaak wakker, omdraaien en te vroeg wakker. Om 0800 uur zijn we “op”. We hebben er niet voor gekozen om een vd Vlak ontbijt te nemen, 2x 15 euro, veel te duur, Nee, we hebben cupjes jam, kadetten en boter mee, en zo maken we ons eigen ontbijt. De waterkoker (gekocht op de markt in Phnom Penh) verzorgt de thee en koffie vandaag. De shuttle service naar Schiphol is gewoon goed, al een paar keer zeggen we tegen elkaar dat het vandaag zo relaxed gaat (toen wisten we nog niet hoe het in Porto zou gaan). Heerlijk ontspannen komen we op de luchthaven aan. Even inchecken, een grondige controle, wat ons verbaasd, en dan op naar Starbucks. Dank je Joke en Herman, koffie en een muffin, die zijn van jullie. Even later kijken we verbaasd naar het info bord. Porto nu al instappen? Het is 1030! Dan toch maar snel naar de gate, foutje, moet 1130 zijn. En dat wordt uiteindelijk later, het vliegtuig is er nog niet. Met vertraging in verband met de sneeuw, zijn we dan om 1345 uur eindelijk “airborne”. Het vliegtuig is uiteraard vol, ook de opbergruimte, want als je moet betalen voor je ruimbagage neemt iedereen volop “handbagage” mee. Op het laatst is alles vol en moeten er stukken handbagage, wat er niet uitziet als handbagage, als ruimbagage gelabeld worden. Na een vlucht van 2,5 uur landen we in de regen en nevel in Porto. Toch knap als je pas enkele tientallen meters in de lucht zonder zicht op zo`n strip weet te landen. 1654 kilometer verder gaat 1 uur terug en zo zijn we toch weer op tijd. Dan gaan we op zoek naar de rental car, het parkeerterrein is een stukje verder, maar het vervoer wordt geregeld. Bij Budget nemen we de Kia Picanto in ontvangst. En dan moet ik eerlijk zeggen dat het toch weer duurder wordt dan gepland, eigen risico, diesel of benzine, we hebben een one way bestemming, ruitschade…. Mijn Nokia helpt ons de weg te wijzen, en zo zitten we snel in het centrum van Porto. Het hotel is al geboekt voor 2 nachten , we moeten het alleen nog vinden. En dat valt niet mee…en dan zeggen we het netjes. Porto, de oude binnenstad, smalle straatje, omhoog of naar beneden, éénrichtings verkeer, spitsuur, regen, politie die ons achteruit in een éénrichting straat ziet rijden (even lief lachen en echt? Is dit éénrichting?), hoe gaat dat lukken? Niet zo slim om een hotel in het centrum te regelen, maar dat is achteraf. Hebben we het gevonden en dan moet die auto nog in een parkeergarage! Dus gaan we weer. Weer op pad met de Kia, maar het lukt. We lopen terug door de regen en wind naar het hotel, ik zeg maar even niets…. Hotel de Paris is één van de oudste in Porto, en zo ziet het er ook uit. We eten aan de overkant een pizza, en drinken wijn, het leven is goed!

Zaterdag 31 januari,

Porto ziet er anders uit dan gisteren. We hebben goed geslapen, de zon schijnt en we hebben een geweldig ontbijtbuffet. Hotel de Paris lijkt op een museum, zo oud, zo mooi, je gaat terug naar 1887. Na het ontbijt lopen we de stad in. Het treinstation Sao Bente (1903) is bekend van de azulejos, de blauwe tegeltjes aan de muur. We lopen over de Ponte Dom Luis, afgebouwd in 1886, en gemaakt door een student van Gustave Eiffel. De kabelbaan maakt het ons makkelijker om bij één van de vele port-wijn huizen te komen. We proeven er vandaag 4, een rosé, een witte, een ruby, en een tawny. Ina vindt er 2 wel lekker, ik vindt het maar niets, doe maar een Texels biertje of een lekkere wijn. De zon wordt afgewisseld door wat buien. We lopen verder terug naar de wijk Rebeira aan de overkant. Langs de Rio Douro, eten we vis en rijst met bonen, Praca da Ribeira, zo heet het hier. Wellicht in de zomer ontzettend druk, nu proberen ze je overal naar binnen te praten. Porto, smalle straatjes, vele betegelde huizen, monumenten, kerken, en pleinen, Porto is een leuke stad, groot, groter dan we hadden verwacht. Met lijn 1, één van de drie lijnen met een oude elektrische tram, gaan we naar de kust. De Atlantische oceaan beukt hier op de kust, de golven zijn enorm vandaag. Terug drinken we onderweg nog wat thee in één van de vele kleine cafés hier in Porto. Een bord pasta gaat er wel in s`avonds, we hebben een leuke indruk van de stad. Morgen rijden we 120 kilometer naar het zuiden naar de stad Coimbra.

Zondag 1 februari,

We hebben het naar ons zin in Porto. We genieten van dit hotel, vanmorgen weer een heerlijk ontbijt. Toch zitten we wel in beetje vreemd in elkaar, vanmorgen hadden we het er nog over. Als we opstaan beginnen we gelijk al wat bij elkaar te pakken en dan zijn we zo weer klaar, het zal de ervaring van het reizen zijn. We rekenen nog het parkeergeld af bij de balie van het hotel en vragen voor de zoveelste keer om zekerheid te hebben hoe het werkt met die 2 kaartjes. We betalen 2x18 euro voor de parkeergarage. Ook is er nog wat uitleg om daar te komen….. Voor het hotel naar boven, eerste links, dan rechts…?? We waren moe en niet scherp genoeg toen we de auto daar geparkeerd hadden toen we aankwamen in Porto. Nu komen aan bij de parkeergarage, en de auto stond vlakbij de ingang. Huh? We zien niets! We lopen dwaas rond, geen Kia te vinden. Bij een kantoortje vragen we ons af of we wel de goede parkeergarage hebben. Jawel, maar er zijn 3 ingangen en dan nog 2 verdiepingen. Kut! Waar is die Kia van ons, ik weet niet eens meer wat voor kleur het was! We lopen de garage rond, bijna een half uur later en bij de vierde van de zes velden zien we een zilveren Kia Picanto, dat zal hem zijn! Hoera! Wat zijn we goed! We doen de kaartjes in de betaalautomaat, kosten 21 euro, leuk, we hebben net 36 betaald voor een uitrij kaart in het hotel. Weer een ervaring rijker. Tenslotte moet ik ook nog zoeken naar de autosleutel…Ina mopperen…pppphhh.. we worden te oud om zo te reizen. Volgende keer maar een georganiseerde reis….Porto is leuk, maar ga er nooit met een auto in, ook hebben we moeite om weer een aanwijzing naar een snelweg te vinden. We kwamen Porto in met de navigatie op de telefoon, nu kom ik daar niet meer mee uit, hoe kan dat nou weer? Op kaart en op Ina`s gevoel gaat het lukken, en na 2 uur rijden we de universiteits stad Coimbra in. We gokken op Coimbra zuid , en er gebeurt een wonder, we rijden zo op het besproken hotel af! Na het inchecken lopen we vast de stad even in. De stad is groot, maar we zitten in het oude centrum. Op loopafstand zitten we van de universiteits gebouwen en het centrum met winkel en cafés. Het is wel flink klimmen hier, steile straten met ronde keien op de grond. We drinken port en wijn, en zo wachten we tot 1800 uur voor de Fado voorstelling. Het is een kleine intieme bijeenkomst voor maximaal 24 bezoekers, heel intiem en leuk om er wat meer van te weten hoe het is ontstaan. Vanavond slapen we in hotel Oslo, en vandaag hadden ze nog een aanbieding, een superieur kamer voor maar 10 euro extra, dus….Het reisverslag en de eerste foto`s gaan op de site. Een beker Nescafe maken en dan maar zoeken waar we morgen naar toe gaan. We hebben nog geen idee!